...:: Zagubiona w Mrokach ::...

Zagubiona w mrokach
ludzkiej zawiści,
Niufność i Smutek
to moi towarzysze.
Przyjaźń ?
To podstępny sadystyczny rywal.
Patrząc w oczy,
wbija w serce zimne ostrze nielojalności
i cieszy się z porażki
i cierpienia.
W tej nierównej walce
możesz być tylko gorszy
bo jeśli jesteś lepszy - odchodzi
Samotność -
to ogród bezpieczeństwa.
Zamknięta w nim jak
w ciemnej baszcie
nie zobaczę nigdy
jasnych promieni miłości.
A co to Miłość ?
Nie znam jej !
Mówią że miłość jest słodka
i nigdy nie rani.
Jest wierna
i nie stawia warunków.
Jak ją spotkasz,
to nigdy nie odejdzie.
Może to ona sprawi,
że na mojej baszcie
zamiast ostów
zakwitną niezapominajki?
Ale czy starczy jej
wytrwałości aby sforsować
kolczastą basztę?
czy nie odejdzie zniechęcona?
Czy zdoła ogrzać moje serce ?

autor

Ayunia

Dodano: 2005-04-12 19:28:53

Ten wiersz przeczytano 517 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Wolny Klimat Melancholijny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie