Żal duszę ściska...
Zamykam swój świat
gdy nikt nie patrzy
zamykam drzwi sumienia . . .
Spadam gdzie mnie nikt nie dojrzy
gdzie znaleźć nikt nie znajdzie
gdzie brud wrzuciłam
i wchodze tam sama
Dół wykopałam
pod nogami
w dół spojrzałam
czynami . . . ( (
oblepiona błotem
w skorupie bez uczuć
ze łzą fałszu
zasmolonym umysłem
mokrą na tym co kochasz. . .
Zdrętwiałam. . .
Zawaliłam. . . bo wskoczyłam. . .
Prosze nie mów mi ze kochasz mnie
prosze nie rób tego nie!
Ogłupiona, zepsułam sie. . .
Źle mi, o źle!! serce me znów gubić sie
chce ? ? ? ?
Nie chcę ranić Cię . .
Nie warta by być z Tobą
Byś kochał mnie . . .
" Żal duszę ściska. . . "
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.