*** /zapamiętajmy gdzie/
zapamiętajmy gdzie spadła gwiazda
pójdziemy tam tuż po śmierci zanim
pognamy do dalszych narodzin
tylko dla nas wklęsłość polany
majacząca pod rzęsami z trawy
czułość do której przylgnęliśmy
odnajdując się na skraju pustki
skłębionej jak burzowy front
o twojej dłoni pomyślałam to bursztyn
z odciśniętym skrzydłem. nie wiedziałam
że jest taka lotna i zwinna
kąsaliśmy się głodni zadrapań
na denerwująco gładkiej skórze
spragnieni wszelkich nieporozumień
gdy ogień trawi myśl płyny zalewają wstyd
a wargi barwią szpik na srebrno
zrastamy się wciąż uczepieni przyczyny
nasza droga skapuje tam po źdźbłach
zapamiętajmy gdzie spadła gwiazda
a potem zamiast spać będziemy się kochać
autor
Wanda Kosma
Dodano: 2020-09-02 20:09:46
Ten wiersz przeczytano 2807 razy
Oddanych głosów: 79
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (52)
Cudowna poezja, czytając, zatapiałam się w niej, jak w
kaszmirowym szalu uroczej nocy,
otulającej płomniennym żarem spadającej gwiazdy.
Pozdrawiam ciepło i kolorowych snów życzę.
Jak zwykle zachwycona jestem Twoją poezją
każdy kolejny wers piekniejszy odp poprzedniego...
podziwiam...
Klimatyczny wiersz z pięknymi metaforami
Pozdrawiam ciepło :)
Gdy miłość ogarnie świat
będzie Raj przez resztę lat
a ta reszta to nowy dany tysiąc
już nie many many a love
Zaintrygowałaś.
Pięknie i intrygująco.
Pozdrawiam:)
Doskonały wiersz, Wando :-) Genialna poezja w Twoim
stylu, dla której nie ma ograniczeń czasem, wymiarami,
wyobraźnią, tematem. Pozdrawiam ciepło i nisko się
kłaniam Tobie i wierszowi :-)
Coś wspaniałego. Pozdrawiam serdecznie : )
(Choć wiem, że to zamierzona dywergencja, to zgrzyta
mi tu dwuwers z "niepustą pustką":
"(...)na skraju pustki
skłębionej jak burzowy front"
Wybacz, Wando, uwagę)
Pięknie napisane.
Choć po śmierci pewnie nie ma nic...
Piękne metafory w wierszu i ten klimat... Czuć
prawdziwa poezję :)
Pozdrawiam serdecznie.
Jest klimat i magia w tej poezji. Pozdrawiam
Jak zwykle czysta Poezja,
wiersz doskonały!
Pozdrawiam.
Znakomity Wiersz.
Czytałem przed 10cioma minutami. albo wtedy cos
zgubilem, - albo... - dopiero teraz - jest doskonale.
Piękna jest ta reinkarnacja w wierszu - po ludzku.
Moze to właśnie jest zmartwychwstanie... -
konsekwentne.
Doskonale funkcjonujesz w wierszu - językiem słuchaczy
(- formalny termin z przestrzeni ksztalcenia wyzszego)
- i Czytelnikow.
Miło jest czytać wirsze (kobiety) tak zwyczajnie
funkcjonujące z doskonałoscią.
Pozdrawiam serdecznie:)
O tak, to koniecznie trzeba zapamiętać, miło czytać,
pozdrawiam ciepło.