*** (Zegar wygasł na 18:34...)
Zegar wygasł na 18:34.
Agonalnie drga wskazówka
pomiędzy sekundami.
Nie brzmią schody drewniane
skrzypliwie, dzwonek zastygł
z drzwiami do spółki na amen.
Tylko bujany fotel zdyszany,
wciąż w ruchu jak perpetuum mobile,
który mógłby wiele powiedzieć o bycie,
woli uparcie przystawiać ucho do ściany.
autor
Nemo
Dodano: 2012-02-24 17:12:45
Ten wiersz przeczytano 411 razy
Oddanych głosów: 2
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (1)
Odeszła pozostawiając po sobie ciszę.Wroci,kocha ten
fotel:)Bardzo dobry wiersz+++