Zielonej trawy

Stare rodzinne miasto wygląda tak samo
Jak wychodzę z pociągu
i tam na spotkanie ze mną jest moja Mama i Tata
W dół drogi patrzę i tam biegnie Mary
Włosy ze złota i usta jak wiśnie
Dobrze jest dotykać zielonej, zielonej trawy domu

Tak, oni wszyscy przyjdą się ze mną spotkać,
Wyciągając ramiona, uśmiechając się słodko
Dobrze jest dotykać zielonej, zielonej trawy domu

Stary dom ciągle stoi
Jego farba jest popękana i sucha
A jest tam stary dąb na którym zwykłem grać


Wtedy budzę się i rozglądam
na cztery szare ściany, które mnie otaczają
i zdaję sobie sprawę, tak, tylko śniłem

Bo jest tu strażnik i smutny stary kapelan
ramię w ramię pójdziemy o świcie
Znowu dotykam zielonej, zielonej trawy domu

autor

Pawel.M

Napisany: 2017-09-03 Dodano: 2017-09-03 13:57:25

Ten wiersz przeczytano 871 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Sylabotoniczny Klimat Rozmarzony Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie