01.09.1939r...
Tym, którzy zginęli, przelewając krew w obronie Naszej ojczyzny chwała i cześć...
Jeszcze Polska nie zginęła,
śpiewało Westerplatte.
Niech żyje wolność,
Bóg, wiara, ojczyzna,
bo tam ginęli,
Twój ojciec, mój dziad,
dziury od pocisków,
na wieki ślad...
Nie jedno serce,
bić przestało, gdy z pancernika
ogień wypuszczano,
a oni jak ofiary dla Najwyższego,
z bagnetem na ramieniu walczyli.
Nie wszystek umrę, napisał poeta
i racje miał, bo naród pamięta...
I nastało sześć lat,
bólu i cierpienia,
lecz jestem pewien,
Ci, którzy zginęli dostąpili zbawienia,
bo nie ma czynu większego niż oddanie
życia,
ten okres w naszej historii,
nie będzie zapomnianym,
póki Westerplatte walczy,
bijmy w tarabany..
Pokój ich cieniom...
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.