105 Jak wiatr...
"Magia życia to bliskość, której skrzydła natchnione są przez wiatr."
jest
jak wiatr
ruch powietrza
przenika
we mnie
tobą
pędzi przez sens życia
z różnym natężeniem
pojawia się
znika
pcha
i zatyka
czuję go na sobie
obok
patrzę...
a on dmie
wieje
huczy
czasem
jak monsun
czasem jak bryza
porywa
rozrywa
unosi
ciało wprowadza
w drżenie
we mnie iskrzy
pragnieniem
ciągnie
nawet wiruje...
lubię jak wieje...
Komentarze (74)
To chyba namiętność ma siłę wiatru, tak mi się zdaje,
a może się mylę,
w każdym razie wiersz intrygujący,
jak widać nawet wiatr może być zmysłowy, fajnie było
się dokopać do czegoś w archiwum/czasem i Twoje wpisy
po czasie znajduję, Beatko, za co dziękuję, rzecz
jasna/, zaś Twoje aktualne wiersze zawsze czytam na
bierząco, pozdrawiam Cię serdecznie i jak zwykle
zostawiam ocenę :)
:)
ciekawie o zmysłowym wietrze :))nic dodać nic ująć
życząc miłego dnia, pozdrawiam serdecznie :)
dziękuję:)
;)
Niech wieje z nadzieją, pozdrawiam ciepło.
Greta2
dziękuję za refleksję
serdecznie pozdrawiam:)
Jak kogut pieje to cieszą się kury i gdaczą ko ko
ko....
co wygdaczą to dla nich....
hahahahha
;)))))
A TOMash lubi jak kogut pieje i chyba bedzie musial o
tym napisac...ze pianie go przenika wnika, nad glowa
za glowa... spac przez tego koguta nie mozna;))))
ta zmienność, niesie nadzieję ...
:)
:)))))))
Elena Bo
chyba się śmiejemy ze mnie bo ja mam 100 lat
:))))))))))))
:)
W pewnym wieku coraz więcej z wiatrem :))))))
Elena Bo
ja to słyszałam:)))))
tarnawargorzkowski
najważniejsze, że jest dobra zabawa i umiemy się
śmiać:)
pozdrawiam z wiatrem:))))