12.07.2008 r.

„Niebo płakało w ten wyjątkowy dzień
Szare chmury ciężko sunęły po niebie
Pozostawiając na ziemi melancholijny cień
Grube krople letniego deszczu wyrzucając z siebie

Lecz słońce, świadome swej ogromnej mocy
Poszarpało i przegoniło nieproszonych gości
I wiwatowało na cześć triumfu aż do samej nocy
Rzucając na świat promienie radości

Oświetlały one Twoją twarz gdy pierwszy raz Cię ujrzałem
Nieświadomy jeszcze uroku jaki został na mnie rzucony
Wytyczoną już przez los ścieżką bezwiednie podążałem
Jednak mój wzrok coraz częściej w Twoją stronę był zwrócony

Tańczyłaś odziana w jaśniejącą bielą sukienkę
Raz za razem widziałem jak na mnie spoglądasz
A gdy usłyszałem ‘odbijamy’, poczułem że mięknę
I jak chwytając moją dłoń do siebie mnie przyciągasz

Kolejne kroki stawiane z Tobą podczas pierwszej rozmowy
Liczyć zacząłem, wsłuchując się uważnie w każde przez Ciebie słowo wypowiedziane
By zapisać je w pamięci jako życia rozdział nowy
Upragnione szczęście przez ręce pięknej kobiety zostało mi przekazane

Wtulona w moje ramiona chłodny poranek przywitałaś
Słońce oświetlało nasze twarze promieniami na przywitanie
Jednak Ty już musiałaś jechać, subtelny pocałunek mi dałaś
Lecz tak naprawdę to nie było pożegnanie

Smak Twych ust błogo zmysły rozpalił
Rozpoczynając nieznaną nikomu chemiczną reakcje
A gdy doszedł do serca, gdzie lekko tlący się żar mocno podpalił
Jego bicie prędko zwiększyło swoją tonacje

Teraz, za każdym razem kiedy jesteś tuż obok mnie
Nadajesz memu sercu taki sam rytm, jak tamtego poranka
W rozkosznej ciszy chłonę ciepło bijące od Ciebie
Dobrze mi, wiesz, w roli Twojego Kochanka.”

autor

MiRo

Dodano: 2008-12-17 12:49:45

Ten wiersz przeczytano 795 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie