13.03.09

Zamknę oczy i popłynę myślą wstecz, a może nawet w przyszłości ścieżkę...
Bo jesteś najbliżej, gdy czuję w sobie każde słowo wypowiedziane, każdy gest, wszystkie chwile...
Będziesz blisko, jak w decyzjach i planach będę Ci opowiadać i przywoływać dawne rozmowy.

Niezastąpiony uśmiechu, który dawał radość bliskim i ten promyk w sercu, że wszystko jest dobrze.
Choć chwilkę posłuchać, w ciszy, tak rozświetlałeś pokój cały...spokojny głosie.
I tylko spojrzenie Twe jasne, umiało ukoić dusze istniejących dzięki Tobie i trwających dla Ciebie.

Jakże opisać w kilku słowach każdy rok, miesiąc, dzień...życie, tak cenne życie, którym dzieliłaś się z nami od zawsze.
Tak doskonale widać w pokoleniach, które obdarowałaś miłością i mądrością swą. Tych co znali od zawsze,
tych co poznawali od nowa, takich, którzy zaczynali do tego dojrzewać,
A ujrzysz i tych co poznać nie zdążyli...i Ci kochać będą i uczyć się jak Ty.

A ujrzysz, tam gdzie bólu już nie ma, jak cierpieniu na imię, nie wiesz...
bo nadszedł moment, gdy zagrała muzyka, najcudowniejsza melodia, płynąca prosto z nieba.
Pochłonęła, otoczyła zewsząd cichym spokojem, dusza rozjaśniała, a myśli delikatnym strojem zostały przyodziane.
To takie piękne oczyszczenie z brudów tego świata i dotyk beztroski, jakże szczęśliwej światłości.

Wiem, że tylko tego raju dla Ciebie pragnąć można, dziś, modlitwy nasze.. już czujesz je stamtąd.
Nieubłagany smutku, rozdzierająca tęsknoto, niepowstrzymana rozpaczy, gdy Ciebie nie ma, jesteście...
Jesteście bo kochaliśmy, a nadal kochamy, bo szacunkiem darzyliśmy, a wciąż go mamy,
bo wreszcie to od Ciebie miliony uczuć dostawaliśmy, a pozostaną w sercach na zawsze...

autor

sabinka1208

Dodano: 2009-03-16 16:12:23

Ten wiersz przeczytano 701 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Nieregularny Klimat Smutny Tematyka Śmierć

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie