14 St.

Nie sadzilam wtedy ze tamto spojrzenie,
to bylo twoje spojrzenie ostatnie.
Samotnosc powiala na nas swoim tchnieniem,
i los nas wplatal w sieci swoich matnie.

Popatrzyles na mnie z tym ciezkim westchnieniem, z usmieszkiem pogardy schylila sie glowa.
I tak odeszlam z tym twoim spojrzeniem,
zabraklo odwagi i sily na slowa.

Na falach czasu sklebionych burzliwie,
jak tepy majtek na zblakanej lodce,
wciaz powtarzalam wierzac w to gorliwie,
"To juz nie dlugo. Spotkamy sie wkrotce"

Nasze rozmowy, filmy, fotografie
stwarzaly pozor wspolnego istnienia.
I szczesliwy koniec,bo dzisiaj potrafie
zrozumiec sens tamtego spojrzenia.

autor

Zoska

Napisany: 2008-09-20 Dodano: 2009-03-30 06:08:22

Ten wiersz przeczytano 610 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie