14.09.1976 AD
W melancholijnym dźwięku
Domu rozpusty
Można wyłowić Jej śpiew
Piękny i czysty
Bez wynaturzeń
Jak (14) oddechów
Gładko sunących
Po sczerniałej tapecie
W dół
Przez hol
Schodami
Ku piwnicznym drzwiom
Gdzie morowa cisza
I popękane groby
Surowych myśli
(9) centymetrów
Pod betonem
autor
Anima Vilis
Dodano: 2007-01-08 08:10:19
Ten wiersz przeczytano 406 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.