21 uśmiechów

Ten wiersz dedykuje choremu koledze z mojej z klasy, który właśnie leży w szpitalu ICZMP. Mam nadzieje że wesprze go on na duchu i przeleje wiarę w jego serce. Trzymaj się Artur !

Rzucałeś wzrokiem, za okno, poza horyzont
pędzącą kometą z warkoczem nadziei
który wił się niebem jak babie lato
posłanie ścieląc ci z kłębiastych obłoków.

Niczym Indianin, tarłeś się z wiatrem
lśniąc dumnie w słońca wojennych barwach
w oczach swych skrywałeś płonące pochodnie
z siłą tarana, burząc mętne mury jesieni

Walczyłeś, po czym zadumany przystanąłeś
przy samolotowych dymów drogowskazie
zmęczeniem spowity, złakniony ciepłych serc
ześliznąłeś się rurką z cukrowej waty.

Jesteśmy z tobą...

Każdy z nas, rozlepia swe szerokie uśmiechy
budując z nich, radosną mozaikę na ścianie
z której będziesz spijał słodkie soki szczęścia
które rozpędzone w żyłach twych zapłoną.

Otulamy cię miękkim kocem miłych słów
zaklejamy uściskami, twe bolące rany
koimy spocone czoło twe, deszczem życzeń
malujemy zwierciadłami lepszą przyszłość.

Pamiętaj...jesteśmy z tobą.

autor

Widmo

Napisany: 2004-12-09 Dodano: 2004-12-12 22:29:41

Ten wiersz przeczytano 954 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Życzenia

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie