252 Zamglenie
serdecznie pozdrawiam wszystkich Bejowiczów...
jestem tylko rozrzedzonym powietrzem
nawet nie mgłą tak bym chciała dotykać
drobnymi kropelkami głos natury
sprawiać cudowne orzeźwienie
stykać się z powierzchnią zmysłów w
mżawkę
przekształcać codziennie osiadać osadem
na dnie serca w przypływie szaleństwa
piekielnego zostać upojnym zamgleniem
unosić się wzdłuż stoku pociągających
myśli
skropleniu ulec kiedy napłyniesz
rozgrzanym
władaniem i stać się wieczną mgłą
deszczową
a nie tylko ulotnym przemijaniem...
autor
beano
Dodano: 2020-07-21 11:58:15
Ten wiersz przeczytano 1867 razy
Oddanych głosów: 31
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (56)
Podoba mi się ...bardzo na tak:)serdecznie
pozdrawiam:)
Annno2
dziękuję:)
niedługo wracam;)
:)
Sisy89
dziękuję bardzo:)
pozdrawiam z uśmiechem;))
anno
nie zasługuję na taki komentarz...
wzruszyłam się...bardzo dziękuję
Kazimierz Surzyn
bardzo dziękuję
serdecznie pozdrawiam:)
Mgiełko dziękuję:)
pozdrawiam;)
Piękne marzenia, które mogą się spełnić. pozdrawiam :)
xXx
dziękuję:)
;)
Arturro dziękuję za urocze pozdrowienie duszy:))
bardzo mi miło...
odsyłam usmiech;)
wolnyduch
dziękuję Grażynko:)
serdecznie pozdrawiam;))
Myślę, że gdy jesteśmy dla kogoś ważni, to nie
jesteśmy ulotni, wręcz przeciwnie, nawet jesteśmy jego
cząstką...:)
Podoba mi się Twój wiersz Beatko
i wyrażone w nim pragnienie.
Pozdrawiam serdecznie :)
Greto bardzo dziękuję:))
przesyłam uśmiech;)
@Krystek
dziękuję za uśmiech:;)
Ando
marzyć fajna rzecz pisać już trudniej, tym bardziej
dziękuję...
pozdrawiam serdecznie :)) niedługo wracam;)
bardzo zmysłowy :):)
Pozdrawiam