26 marca
W 63 rocznicę Akcji pod Arsenałem...
Pisk, zgrzyt, łomot, huk!
Coś szarpnęło nagle wozem.
Czemu głowa mnie tak boli?
Skąd się wzięli tu ci ludzie?
Czemu się nie mogę ruszyć?
Czemu rękę mam tak siną?
Boże! Na ulicy słychać strzały!
Gdzie ja jestem?! Nie rozumiem...
Jakoś mi tak dziwnie duszno...
Czemu tutaj tak gorąco?
Czemu leżę tu na noszach?
Czemu nic nie mogę mówić?
Po co oni tak strzelają?
Czy zrobiłam im coś złego?
Mamo! Tato! Gdzie jesteście?!
Czuję dym i widzę blizny...
Nagle słyszę- ktoś podbiega,
Szarpie w górę róg plandeki.
Światło wlewa się do wozu
I rozjaśnia ciemne twarze.
Ludzie! Ludzie! Co robicie?!
Czy w ogóle mnie widzicie?!
Przecież wy mnie stratujecie!
Boli! Boli! Rozumiecie?!
Wyszedł już ostatni człowiek,
Tylko ja poruszyć się nie mogę.
Chyba już ostatkiem siły
Wygrzebuję się z pod ławek.
,,Jest! Jest!"- Woła chłopak.
Wnet podbiega doń i drugi.
Czołgam się do wyjścia...,,Zośka"!
Ale... Ja... Ja nie jestem,,Rudy"...
Patrzę- oni nie odchodzą,
Wyciągają do mnie ręce.
,,Boże jakiś ty kochany"-
Woła cicho moje serce.
Już wsadzają mnie do wozu.
Czemu wszystko tak mnie boli?
Czuję uścisk ręki,,Zośki".
Nagle... Budzę się w pokoju,
Moim własnym, ukochanym.
Pot zalewa moje czoło
Ale bólu już nie czuję.
Wstaję, wzrok mój pada na kalędarz.
Jakiż dziś nam dzień dał Zbawca?
Dziś niedzela-26 marca.
Najważniejszym zadaniem dzisiejszej młodzieży jest uchronić tamte czasy od zapomnienia...
Patriotka
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.