298 Przepaść
„Śmierć przychodzi tylko raz, ale czuje się ją w ciągu całego życia.” Jean de la Bruyere
była przy nim tak blisko
czuła jej moc jak nadchodzi
Szarokoścista szła pograniczem kresu
kosząc żniwo po drodze
zbliżała się z wolna zalewając chłodem
rozsypała jej wrażliwość a ona chciała
wyrazić bliskość lecz nie zdążyła nic
powiedzieć
pożegnała bezsilnym gestem i myślą
gorzkich łez powierniku błagam spraw
aby znów świat witał zielenią
a rozpacz mchem porosła
tyle już lat jest w cieniu
autor
beano
Dodano: 2020-10-23 09:07:12
Ten wiersz przeczytano 2204 razy
Oddanych głosów: 27
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (58)
Ból po stracie jest zawsze większy, gdy uświadomimy
sobie, że nie zdążyliśmy okazać uczuć, czy powiedzieć
tego co najważniejsze.
Dlatego kochaj mnie póki jeszcze żyję, bo potem możesz
żałować.
joannobarbaro
niestety
podrawiam serdecznie
Annno
dla jednych wybawienie
dla drugich piekło za życia
dla większości ludzi śmierć jest tematem tabu, a
jednak nikt się od niej nie wykręci,
pozdrawiam serdecznie:)
Śmierć jest wybawieniem od bólu,
choroby.
Dla tych co zostają, to ruina i zawalił się świat.
Miłość- wieczna tęsknota.
Krysiu
niestety i szkoda wielka...
pozdrawiam serdecznie
anno
Ty zawsze doczytasz...
miłego dnia
Marku
dziękuję za swietnie...
pozdrawiam serdecznie
gabrielu123
dziękuję za pozdrowienia
przesyłam kolorowy uśmiech
dla przełamania szarości dnia;)
pozdrawiam
Takie prawo natury. Świetnie napisałaś o tej koszącej
szarokościstej. Pozdrawiam
trudno żyć przez lata z wyrokiem śmierci
Wiemy, że jesteśmy śmiertelni. Gwarancji na życie nie
mamy. Dlatego cieszmy się wszystkim, co nas otacza
póki żyjemy. Tych, co odeszli w zaświaty będą z nami -
jak o nich myślimy, mieszkają w naszych sercach.
Wysyłam na weekend moc serdeczności i pogody ducha:)