320 Kiedy brak światła dusi
dziękuję Kropelce za inspiracje...
zamknęła na kłódkę świat
odkąd szary mrok
zagościł
we wspomnieniach
budząc do życia
to czego już nie ma
zagarnął chmury
nad domem z kamienia
kartami losu przetasował
przeszłość
od niechcenia
nie prosiła o nic
to zbyt wiele
szedł
za nią
wstrzymywała oddech
wiedziała że
nie ucieknie
od samej siebie
zapadała się w nicość
krok za krokiem
powoli
autor
beano
Dodano: 2020-11-27 22:51:41
Ten wiersz przeczytano 559 razy
Oddanych głosów: 32
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (61)
GabiC
miło, że zajrzałaś
pozdrawiam serdecznie:)
Robecie
miło:)
pozdrawiam:)
Isano
dziękuję za zatrzymanie sie nad wierszem,
pozdrawiam serdecznie:)
Zadumałam się nad wierszem.
Pozdrawiam serdecznie
Zadumałam się nad wierszem.
Pozdrawiam serdecznie
Ciekawy wiersz z dobrym przesłaniem
Ciekawy, smutny,
refleksyjny wiersz/msz/.
Dobranoc Beano:)))
Wando
dziękuję za poczytanie i komentarz
pozdrawiam serdecznie:)
Bardzo wymowny i smutny wiersz, ale pieknie napisany.
Pozdrawiam cieplutko Beatko :)
Witam serdecznie nie moje szczęście ...
Loka
z przyjemnością odpozdrawiam:))
Wiktorze
dziękuję za pozdrowienia
odpozdrawiam śnieżną bielą:))
PabloX
chyba mam:)
pozdrówka:))
Doskonale napisany wiersz. Kazdy jego wymiarów nie
jest wesoły, ale uswiaomienie - mozebyć przesłanką
nadziei. - Na lepszy los. - Czasami.
Serdecznie pozdrawiam Bea:)
Kazimierzu
dziękuję za poczytanie
pozdrawiam serdecznie:)