320 Kiedy brak światła dusi
dziękuję Kropelce za inspiracje...
zamknęła na kłódkę świat
odkąd szary mrok
zagościł
we wspomnieniach
budząc do życia
to czego już nie ma
zagarnął chmury
nad domem z kamienia
kartami losu przetasował
przeszłość
od niechcenia
nie prosiła o nic
to zbyt wiele
szedł
za nią
wstrzymywała oddech
wiedziała że
nie ucieknie
od samej siebie
zapadała się w nicość
krok za krokiem
powoli
autor
beano
Dodano: 2020-11-27 22:51:41
Ten wiersz przeczytano 1492 razy
Oddanych głosów: 35
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (65)
No tak, różnie z tymi powrotami bywa, z podobaniem
czytam, pozdrawiam ciepło.
Bronisławo
pozdrawiam serdecznie:)
Jeżeli idziemy i ktoś za nami idzie niepewny. lepiej
nie odwracać się. Iść śmiało dalej. Do celu obranego.
P0zdrawiam serdecznie.
Sisy
masz racje
pozdrawiam serdecznie:)
JoViSkO
szybkiej wiosny:))
Marianie
:)
odpozdrawiam serdecznie:)
Znam takich nieszczęśników, którzy odcinali się od
życia i zamykali w sobie, by dręczyć się myślami i w
każdym przypadku kończyło to się tragicznie...
Pozdrawiam Cię serdecznie Beano.
Powrót do przeszłości nie zawsze jest radosny, bo
więcej jest smutnych wspomnień i rozstań...
Pozdrawiam serdecznie :)
Zbyt często mamy przeszłość tuż za plecami, więc nie
wolno się odwracać...
Bardzo ładnie.
Pozdrawiam serdecznie :)
anno
tak
miłego dnia:)
Annno
dziękuję za słońce zatrzymam promień
to aż nadto
podzielę się starczy dla wszystkich:))
Waldi
dziękuję za pozdrowienia:)
odpozdrawiam:)
Kropelko
wszystkiego dobrego:)
Zosiu
miło:)
Podoba :)