359 Pragniesz jak nikt /Akrostych/
Popatrz
Rankiem na ciszę, nad jeziorem snów
Alabastrowa mgła otula świt
Gniewnie świszcze wiatr o marzeniach
Na niebie lśniących dreszczem, słyszysz
I nie mówisz nic, wystarczy, że
Enklawą jesteś, kiedy
Stąpamy srebrną wodą skutą lodem.
Za nami mroźno, a w sercach nieustanny
żar.
Ja mlecznym wzrokiem patrzę w dal
A ty zataczasz magiczny krąg
Kiedy słońce dotyka zaklętym promieniem.
Na chwilę znieruchomiał świat
I mowę mrozem wybieliło, nie potrzeba
słów.
Kolejnym razem wtuleni,
Tak bardzo pragniemy.
autor
beano
Dodano: 2021-02-27 08:44:02
Ten wiersz przeczytano 822 razy
Oddanych głosów: 38
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (64)
Wujku,
chyba mnie przeceniasz;)
serdeczności:)
Tutaj nie byłem, Beatko przeoczyłem :)
Podobnie jak Joviska się rozpędzasz prawie jak
pendolino... ;)
Ola
tak właśnie,
serdecznosci:)
Beatko, czyli miłość jest nietuzinkowa to ona nami
rządzi, kiedy nas dopada;)
Pozdrawiam jak zawsze serdecznie i z uśmiechem, Ola:)
Bozenko,
dziekuję za poczytanie
i komentarz, serdeczności:)
Witaj,
równowaga ciał i zmyysłów...
Uśmiech i pozdrowienia /+/.
Wojtku
bardzo mi miło,
pozdrawiam:)
Halinko
dziękuję za piekny komentarz,
serdeczności:)
Marylko
dziękuję,
serdeczności:)
Tesso
miło, serdeczności również:)
Kropelko
bardzo mi przyjemnie,
serdeczności:)
Night
miło, że zajrzałeś,
odpozdrawiam:)
Beata:)
Dziadku Norbercie
bardzo miło mi, dziękuję,
serdecznie pozdrawiam:)
Bardzo fajny, udany akrostych - tylko chwalić
Serdecznie pozdrawiam Beato życząc
miłej, udanej niedzieli :)
Iguś
wrazliwa dusza widzi więcej niż się spodziewamy,
serdeczności:)