359 Pragniesz jak nikt /Akrostych/
Popatrz
Rankiem na ciszę, nad jeziorem snów
Alabastrowa mgła otula świt
Gniewnie świszcze wiatr o marzeniach
Na niebie lśniących dreszczem, słyszysz
I nie mówisz nic, wystarczy, że
Enklawą jesteś, kiedy
Stąpamy srebrną wodą skutą lodem.
Za nami mroźno, a w sercach nieustanny
żar.
Ja mlecznym wzrokiem patrzę w dal
A ty zataczasz magiczny krąg
Kiedy słońce dotyka zaklętym promieniem.
Na chwilę znieruchomiał świat
I mowę mrozem wybieliło, nie potrzeba
słów.
Kolejnym razem wtuleni,
Tak bardzo pragniemy.
Komentarze (68)
Czarująco ładnie o miłości.
Pozdrawiam serdecznie:)
Z pewnością będzie to kolejna niezapomniana chwila
spełnienia.
Wiadomo, miłość potrzebuje bliskości:)
Pozdrawiam.
Marek
Wyciszająco i obrazowo się zrobiło
Pozdrawiam ciepło :)
Piękny wiersz w cudownej atmosferze...miłość i
romantyzm siostry dwie...pozdrawiam serdecznie.
Beatko, dużo z Twego serca płynie romantyzmu ubranego
w świetne metafory. Dobrze, że już wiosna, będzie
jeszcze milej nad jeziorem marzeń. Przemiłej soboty
życzę Beatko.
Piękny opis, metafory i ten żar:). Jeszcze akrostyk.
Trudny matrix a wyszedł super.
:)
pospolity niepospolicie,
miło;)
uśmiechy przerzucam:))
ups, przepraszam Beatko skupiłam się na treści ;)
akrostych* warto go umieścić pod tytułem wtedy i
niedowidzący go zauważy ;))
ślę serdeczności :)
Grzela
bardzo dziekuję,
odpozdrawiam:)
Robercie
bardzo mi miło:)
serdeczności przerzucam:)
Waldi
dziękuję:)
serdeczności:))
Weno,
dziękuję, ale to jest akrostyk:)
serdecznie pozdrawiam:)
To prawda ...pragnę jak nikt ....zatapiając się w
słowach Twojego wiersza ...spełniam swoje pragnienia
...Jadzia będzie szczęśliwa ...
powiem krótko - przepięknie
a ta chwila niech trwa wiecznie
usunęłabym tylko zaimek "ja"
miłego dnia, Beatko
pozdrawiam serdecznie :)