39
Dostałam z testu kompetencji
Mijają ją na ulicy
Nie istnieje dla nich
Jest tylko małym odłamkiem
Pobitej butelki
Nie widzą
Nie wiedzą
Co nosi w sobie
Że ma 39
Szczęście pod tym numerem
Oh, co za głupcy
Zamiast przystanąć
Zapytać się, skąd roześmiane oczy
Szczery uśmiech
I podskoki co drugi krok
Zamiast tego
Biegną przed siebie
Nie spojrzą uważniej w twarz
Jak mi ich żal, jak bardzo żal
Nie dzielą mego szczęścia
39/40 punktów!!
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.