4.09.2020
Kiedy samotnie ciągniesz za smutku nić,
To musisz świadomy być tego skutków,
Nie radzę zbyt długo i często tam być,
Bo można się uzależnić od smutku.
Czasem uczucie, niekiedy emocja,
Potrafi być taka strasznie gorąca
Że żarem swoim cię jakby oślepia,
I biegniesz za nią do sił swoich końca.
Dziś zrozumiałem, że żyłem szablonem,
Pół życia w smutku dusiłem swe serce,
Krzyknąłem życiu, że żyć tak nie mogę,
Kiedy nie mogłem zrobić nic więcej.
Tak jakby, sam sobie stawiając czoła,
Poczułem w środku, że jestem mocny,
Bo choć nie osiągnę więcej niż zdołam,
To krzyk mój do życia, już jest owocny.
Więc, wracaj do TUTAJ i wracaj do TERAZ,
Gdy czujesz, że się zapadasz we wczoraj,
Hołdując przeszłości, zaprzęgasz się w
kierat,
A TERAZ; to twoja najlepsza ostoja.
Mówisz mi: w smutku jest tyle radości,
Wiem, choć w radości jest o wiele więcej,
Także więc, radość w nas częściej niech
gości,
A my, umywajmy od smutku ręce.
I gdy cię porwie myśl jakaś natrętna,
Myśl, której nie możesz otrząsnąć z siebie,
W chwili słabości, wiedz i pamiętaj:
Myśli są obok, a nie częścią ciebie.
Gdy przeszłość nie dręczy, jest tylko
pamięcią,
Która przed tobą swe wrota otwiera,
Lecz gdy cię emocje za bardzo nęcą,
To wracaj do TUTAJ i wracaj do TERAZ.
Komentarze (8)
Bardzo dobra refleksja - pozdrawiam ciepło z
podobaniem dla wiersza.
Dziękuję. Jestem, jestem.
Ale Ciebie też nie było...
Jeżeli to Ty...?!?
lecz widać można żyć bez powietrza!
Podoba mi się ten wiersz
Tutaj i Teraz a przeszłość daleko za sobą zostaw
Bo przecież warto otworzyć się na nowe
Pozdrawiam serdecznie i zerkaj czasami :)
Bartuś co się z Tobą dzieje? :)
Nie widziałam Cię już od miesiąca i nic. ..
DZIĘKUJĘ : )
Ciekawie, pozdrawiam :)
Świetna puenta i przekaz wiersza.
Aby żyć tu i teraz, trzeba rozliczyć się z
przeszłością i to jest czasem największą trudność...
Pozdrawiam serdecznie :)
Bardzo mądry i refleksyjny przekaz wiersza.
Tak, nie zatracać się w przeszłości, nie tkwić w
smutku, czerpać radość, wracać do teraz.
Bardzo na TAK!
Pozdrawiam.:)