*47*
Kolejna szansa od losu?
Kolejny prezent?
Nie musze już balansować
Nad przepaścią
Wyspy zniszczone
Już ich nie ma
Jest jedno
Jeden wspólny świat
Mój i Twój
Świat na który od zawsze czekałam
Dziękuję...
autor
Natalia
Dodano: 2004-07-08 08:24:55
Ten wiersz przeczytano 963 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.