7.10.99
W taki dzień nad domem unosi się mgła
refleksji
Hałaśliwa codzienność na chwilę przestaje
się liczyć
Zapala się na nowo płomień serca który
człowiek chce wysłać ku gwiazdom
Jak świetlną racę w sylwestra
W taki dzień pamięć odtwarza stare filmy
Przypominając marzenia które odeszły wraz z
bliską osobą
Czy wspomnienia koją skołatane nerwy?
Czy nie wyrażone nigdy w słowach myśli
bolą?
Jeżeli tak ludzie dzielni starają się
pokonywać los
Nie depcząc przeszłości ołtarzy budować
przyszłość
Niewielu posiada siłę by móc to robić
autor
Artmac
Dodano: 2007-12-14 11:00:00
Ten wiersz przeczytano 900 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
sa daty i ludzie z nimi związani ,którzy pozostana na
zawsze w naszych sercach :)(+)
zespolenie dusz jest na wieczność nie tu barier
przesłosci losu i słabości Cuda są na tym świecie
Piękny wiersz o więzach