ABECADŁO ŻYCIA - CZ.2

L epiej wiedzę z książek poznać niż z błędów się uczyć,
wybrać odpowiednią drogę, w ciemności nie kluczyć.

Ł agodnością więcej zyskasz, nie kieruj się gniewem,
dzień uśmiechem zacząć trzeba i wesołym śpiewem.

M ożna w domu azyl znaleźć i tu zacumować,
kiedy dobrą masz rodzinę warto ją szanować.

N ie mów innym o rodzinie, ciekawi są ludzie,
ktoś ploteczkę szybko puści a ona w świat pójdzie.

O zmarłych dobrze się mówi, nie można inaczej,
kiedy zeszli z tego świata wszystko się wybacza.

P atriotyzmu trzeba uczyć to nasze zadanie,
jeśli o tym zapomnimy co po nas zostanie?

R ozum ludziom jest potrzebny by świat był spokojny,
czemu zatem tak się dzieje, że ciągle są wojny?

S eks przyjemny jest na pewno byle nie wariować,
z dobrą żoną do starości można pofiglować.

T empo życia nas wykańcza i człowiek choruje,
gdy uczciwie postępujesz życia nie zmarnujesz.

U nas w kraju jakoś dziwnie od dawna się dzieje,
szary człowiek cienko przędzie, biznesmen się śmieje.

,,V iagra,, nie zawsze pomoże, sąsiad się przekonał,
dziadek wziął ją przed stosunkiem, nie zrobił nic - skonał!

W arto latem popracować rano i wieczorem,
by zapasy dobre zrobić na zimową porę.

,,X,, to człowiek nieznajomy, uważaj na niego,
aby czasem nie zaszkodził, nie zrobił nic złego.

Y eti spotkać w Himalajach to niełatwa sztuka,
a wiernego przyjaciela ze świecą się szuka.

Z a górami, za lasami można szczęście spotkać,
do domu również zagląda gdy trudnościom sprostasz.

Ż ycie jest najlepszą szkołą, mądrość przyjdzie z wiekiem,
nie zapomnij nigdy o tym, że jesteś CZŁOWIEKIEM.

Jan Siuda

autor

najdusia

Napisany: 2014-09-19 Dodano: 2014-09-19 00:31:12

Ten wiersz przeczytano 1252 razy

Oddanych głosów: 16

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie