aby do
z mrocznego dna
w zamulonych wodorostach
zielenią na rzęsach
urzeknie nenufary
wymości gniazda
i łąkę wywdzięczy
nadmucha w nozdrza wiatrowi
zawiruje jak pan młody
w bujnych skowronkowych
zanurzony
zatrzepocze w młodych
wykarmi lepiącym spadziowym
rozbuja wilgotnie
żywiczo - miodnie
zakręci w głowie
mnie i sobie...
Komentarze (4)
mój przyjaciel wiatr
Same jaja dziś na beju!!!! Wiersze bez treści
komentarze uciekają od wczoraj - ogólny chaos z
wierszami!!!!!!!!!
Głos i komentarz, ale i tak nic nie wchodzi - to już
któraś z rzędu próba.
Przyroda, a czytam miłość:)