Abyś pamiętał

I wreszcie pójdę zanurzyć się w szczęście,
by móc pofrunąć w marzeń przestworza.
Pozostanie radość- jak dawne zdjęcie
i wspomnienia duszy kustosza.

A potem wrócę, gdzie szarość codzienna,
aby tym jednym magicznym piórkiem,
sprawić, by stała się zmienna,
by tęcza przelała się ciurkiem.

I znowu pójdę- już nie na tak krótko,
zostawiając kolorowe serce,
abyś pamiętał czarodziejskie piórko
i moje małe, cieplutkie ręce...

autor

kingula:)

Dodano: 2008-06-04 17:30:48

Ten wiersz przeczytano 645 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Wolny Klimat Ciepły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie