Ach przyrodo
Dlaczego serce wciąż ból czuje
przecież nieżywe już z tęsknoty
czy jeszcze się zregeneruje
po tym co przeszło, właśnie po tym?
Czemu marzenia wciąż wzbierają
łzą nieustannie w oczy pieką?
Wspomnieniem uczuć napływają
nie mieszczą się już pod powieką.
Gdzie znajdę miejsce dla swych marzeń?
Biednych tak samo, jak ja sama
jaki im obraz się ukaże?
Gdy zatrzaśnięta główna brama.
Nawet ich nie umieszczę w stawie
nie znajdę skrawka miejsca na nim
jego powierzchnię, całą prawie
pokryła lilia cud - kwiatami.
Zalśniły w oczach mych - ogniki
zawdzięczam powab ich...przyrodzie
i już nie przyznam się przed nikim
że chciałam je utopić w wodzie.
autor
zofia
Dodano: 2010-06-10 10:22:56
Ten wiersz przeczytano 1266 razy
Oddanych głosów: 25
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (20)
Przyroda , ach przyroda.Ileż powabu, piękna czaru...
po trudach i znojach bywają czasem chwile przyjemne,
choćby dla oka...zgrabny wiersz
nie...nie...nie top marzeń...ona znajdą miejsce i swój
czas.... malując radość sercu... bardzo obrazowy
wiersz- ładny.... pozdrawiam...
Ach te ogniki! Zofio - już niejednej ogniki
przyświecały, potem w sejmie ... pamiętasz?
Sama kocham bardzo przyrodę i mam ulubioną brzozę
właśnie ten wiersz bardzo przypadł mi do gustu bo
wiele z niego opisanych spraw dotyczy mojego życia
Patos przyrody potrafi w człowieku zmienić najgorsze
chwile w piękno
Temat bardzo zyciowy szczególnie w obecnych czasach
pozdrawiam
piękno przyrody i tęsknota...tworzy harmonie
...pozdrawiam.
...piękny wiersz....czas wszystkie rany leczy...
nie top marzeń w wodzie, niech rozkwitają w pięknej
przyrodzie...pozdrawiam
Zachwyt nad przyrodą..Przyuważyłem "powierzchnię" i
"mych", lecz ufam, że poprawisz :).. M.
"i już nie przyznam się przed nikim
że chciałam je utopić w wodzie." - dwa żywioły przeciw
sobie... a nie lepiej współistnieć?
Takie ogniki w oczach niesamowicie dodają uroku, więc
nie wolno ich utracić.
Wiersz zgrabnie poprowadzony, rytmicznie, a i temat na
czasie - ukojenie jedynie w przyrodzie (tej
niezniszczonej powodziami, nieskażonej spalinami... bo
co raz jej mniej) Pozdrawiam
Wiersz ładnie zrymowany i dosyć rytmicznie
poprowadzony, gratuluję i pozdrawiam.
Harmonia z przyrodą, pięknie o oczach;)
Ładne zakończenie ... :)