Ach to życie smutne...
^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^
Podusia cieplutka od snu,
przeszyta mym smutkiem, zmartwieniem.
Muszę każdego dnia znów
żyć i być tylko z moim marzeniem.
Nie ma miłości wśród ludzi,
każdy walczy jak sęp o swą zdobycz.
a mi w sercu smutek się budzi,
i pragnienie aby z Nim pobyć.
Nie liczy się Bóg ani Jego Łaska,
dokuczanie jest tego największym
dowodem.
Tylko nie wie że dokuczając mi,
wyrządza także sobie szkodę.
Mojej najukochańszej miłości mojego serca" P "
Komentarze (3)
Ciekawie...choć smutno..czasem możemy tylko marzyć,
ostatnia zwrotka bardzo mocna ;)
Nie wszyscy są żli.Ładny wiersz.
Pozdrawiam.
święta racja -ładny wiersz -pozdrawiam