Adwent
świece adwentowe
dziś płoną od rana
tęsknotą milczącą
czas oczekiwania
mrok ziemię otula
cały świat w zadumie
Dziecię się narodzi
czy człowiek zrozumie
by przebaczyć bratu
podać dłoń na zgodę
pojednać się z Bogiem
rozliczyć się z sobą
od wieków czekany
narodzony w żłobie
pokój niesie światu
błogosławi tobie
autor
karmarg
Dodano: 2019-12-01 16:03:25
Ten wiersz przeczytano 3532 razy
Oddanych głosów: 88
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (57)
Serdecznie dziękuję wszystkim czytającym oraz za miłe
komentarze:-)
Oczekiwanie jest piękne...napełnia pozytywnymi
myślami.
Pozdrawiam serdecznie :)
Ładnie. Z przyjemnością czytałam.
Pozdrawiam :)
Ależ cudne wprowadzenie w adwentowy czas :)
Podoba.
Świece, ogień i przypomnienia...czas Adwentu nastał,
to i czas zadumy i oczekiwania,
pozdrawiam serdecznie
A święta tuż, tuż.
Pozdrawiam
Zaczyna się czas zadumy i oczekiwania. Pięknie.
Pozdrawiam cieplutko :)
Czas do zadumy nad sobą czy jesteśmy gotowi na jego
przyjście...pozdrawiam serdecznie.
Tak to czas oczekiwania na Dziecinę i zastanowienia
się nad własnym życiem, na duże TAK, pozdrawiam
ciepło.
Nowy Rok liturgiczny zaczyna się pod hasłem „Duch,
który umacnia miłość”. Dziś początek Adwentu, jutro o
poranku Roraty. Nadchodzi czas oczekiwania na
przyjście Pana.
Marianko, serdecznie pozdrawiam :)
Jak będziemy się szanować, postępować zgodnie z
dekalogiem i konstytucyjnymi
prawami i obowiązkami, to ten przepiękny wiersz o
narodzinach Zbawiciela, będzie archiwalny. Ale
jesteśmy dalecy od tego. Między innymi dlatego, że nie
tylko nie szanujemy swojej wiary, to... ulegamy
przemocy innych.Pięknie.
czas Adwentu, czas oczekiwania
miłego :)