Aga i róża
Dla Gusi.
Różne kwiatki są w ogrodzie,
lecz prym wśród nich wszystkich wiedzie
piękna róża, dumna pani,
co urodą swą się chwali:
„Jestem z wszystkich
najpiękniejsza
i nie będzie tu hortensja,
ani żaden z innych kwiatków,
porównywać ze mną płatków!
Wszyscy doskonale wiedzą
i dlatego cicho siedzą,
że ja jestem cud natury,
a nie jakiś chwast ponury!”
Gdy przez ogród przechodziłem,
tę różyczkę zobaczyłem.
Szybko z ziemi ją wyrwałem
i Agnieszce mojej dałem.
Róża bardzo spąsowiała,
kiedy Agi twarz ujrzała.
Zasmuciła się niezmiernie,
I z żałości teraz więdnie.
„Ja królową kwiatów byłam!
W pięknie innym przewodziłam!
Lecz wiem już ja teraz o tym,
że piękniejsze są istoty…
Gdy Agnieszkę dziś ujrzałam,
wtedy zaraz zrozumiałam,
co to jest prawdziwa piękność.
Aż z zazdrości muszę zwiędnąć!”
Ammatyzer
Komentarze (2)
bardzo przyjemny wierszyk :) no i ta Agusia musi byc
dumna z Ciebie ;> pozdrawiam :)
Bardzo przyjemnie czyta się ten wiersz.Pomysłowość na
plus