Agnes*

Muszę Ci się przyznać, Iguniu, że wędruję po Twoich
śladach, czyt. komentarzach. Fajnie, że znów jest
ktoś, kto spojrzy na tekst bez obaw. Ja w którymś
momencie odpuściłam.

Stłumiony krzyk tęsknoty..

piękny wiersz, pozdrawiam

Witaj.
Dobry wiersz i dobry sen, z nadzieja.:)
Pozdrawiam serdecznie.

świetnie:) zmarli tęsknią za nami...a my za nimi...

Podoba się:)

Mocny nastrój, mocny klimat.
Tu smutek ma swoją siłę.
Parę słów widać wystarczy, nie trzeba wiele, żeby coś
zadrżało po przeczytaniu.
Pozdrawiam:)

Smutna refleksja.
Może dotyczyć wielu z nas.
Pozdrawiam:)

Iguś... jaka miła niespodzianka :)
Wiersz biały, a ja znalazłam rym
dobry rym
rzeka / czekasz
Zabieram ;)

Jak miło. Są rozstania, które łączy czas tym, co
wkrótce.Pozdrawiam.

odczytuję tutaj pożegnanie z przeszłością, witam i
pozdrawiam

Cóż za niespodzianka!
Dla mnie ten wiersz nie jest smutny. Odbieram go jako
optymistyczne spojrzenie w przyszłość, że kiedyś
nastąpi ten moment, kiedy spotkamy bliskich, którzy
odeszli. Motyw rzeki i mostu dobrze oddaje ten stan.