,,AGNIESZKA.

Ten wiersz dedykuję Agnieszce z Siedlina za jej złote serce...

Noc zaczyna układać się do snu,
a dzień jeszcze śpi.
Tylko , gdzieś nad horyzontem,
jakby przebłysk nastającego brzasku
ptaki zaczynają swój poranny śpiew.

Ty już pukasz do mych drzwi
i z uśmiechem witasz mnie
,, Halo tu Siedlin, witam Cię .....''.
Jesteś zawsze obok mnie
kiedy płaczę Ty pocieszasz mnie jak umiesz
zawsze radę mi dasz.


A kiedy się śmiejesz - to słyszę Twój śmiech.
Tak radosny i szczery
Nigdy nie zawiodłaś mnie.
Dzisiaj już wiem; ,, nie jestem sama''...
Bo zawsze jesteś.
Jak dziękować Ci mam?
za Twój czas, uśmiech i łzy.
Dziękuje to za mało...
Proszę zostań taka i nie zmieniaj się
Jesteś jak kwiat, który rozsiewa swą woń
o nie powtarzalnym zapachu i trwałą.
Twoja przyjazń i oddanie
dla innych , taka jest.
,, Złote serce'', a w nim
Miłość bez granic.
Właśnie Taka jesteś piękna i szczera.
Dziękuje Ci za serce i przyjazń.
Dziękuję , że Ciebie poznałam....
Dziękuję że jesteś
Dziękuje....

/ a- W/.

autor

/a-w/.

Napisany: 2011-06-02 Dodano: 2011-06-07 22:49:08

Ten wiersz przeczytano 776 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Wolny Klimat Ciepły Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie