AIDA - Opera znana wierszem...

TYLKO U NAS! ZAPEWNE JEDYNE NA ŚWIECIE streszczenie opery - AIDA - G.VERDIEGO!

Za górami, za lasami,
za siedmioma też rzekami,
w starożytnym dawnym kraju,
tam się akcje rozgrywają.

Czy w pałacu,czy też w gminie,
miłość nikogo nie minie,
a żeby było czadowo,
trójkącik ma być musowo.

On, wojownik co się zowie,
Radamesem, że tak powiem,
Ona skromna niewolnica,
urodą go swą zachwyca,

A na imię ma...AIDA
pamiętajcie, to się przyda,
lecz niestety, jest i druga,
co na chłopa oczkiem mruga.

Zjawia się tu nieproszona.
Córka samego faraona,
chora z beznadziejnej miłości,
oraz ogromnej zazdrości!

Zazdrość, jak wiadomo przecie,
złym doradca jest na świecie,
oczy mami, knuciem kusi,
i za gardło łzami dusi.

Ów wojownik na bój rusza,
choć go wcale nikt nie zmusza,
lecz podbojów znów dokona,
wielka armia faraona.

Grają trąby i fanfary,
cieszy się faraon stary,
Żegna szumnie wojsko cale,
łupy przywieźcie niemałe.

W smutku Aida pogrążona,
Rzuca się jemu w ramiona,
chce się cieszyć, lecz nie może,
bo to ujma w jej honorze.

Na boj rusza ukochany,
Przeciw klanowi owej panny,
łza się kreci jej z tęsknoty,
rozstawać się nie ma ochoty.

Koniec wojny...wojsko wraca,
żaden nie ma nawet kaca,
niosą łupy, jeńców wiodą,
nic dla nich nie jest przeszkodą!

Leci gawiedź, pędzi świta,
każdy patrzy, każdy pyta?
Aida zaś...straszna zgroza,
widzi ojca na powrozach.

Ojciec jej, to król Etiopski,
Lecz ma rozum całkiem chłopski,
Do tego się nie przyznaje,
ze wódz zginął...sam dodaje.

Za to prosi faraona!
Może jakoś go przekona?
by darował jeńcom życie,
Odwdzięczy się należycie.

Faraon ukontentowany,
każe walić w tarabany!
wielką ucztę znów szykuje,
a Amneris się raduje.!

Za zasługi przyrzeczona,
Radamesowi...jako zona,
Pewna swego, warta chuci..
Aide z serca wyrzuci. !

Biedny żołnierz wciąż się głowi.
jak odmówić ma faraonowi?
Bowiem serce jego skrycie ,
Należy się innej kobicie,

Lecz Amonastro podstęp knuje.!
Wykorzystać chce kochanka,
Aby zdradził gdzie w królestwie ,
Jest gdzieś niestrzeżona bramka .

Aida jest temu przeciw,
Bowiem szarpie nią uczucie..
to za krajem, to za ojcem..
to znów jej wzbierają chucie!

Przymila się do kochanka,
Jak ojczyznę swoja zdradzi,
To ona cnotką nie będzie.
A on coś tam już jej wsadzi!

Wreszcie ulega namową !
Oj...nie uniknie on nieszczęścia..
I ucieka z białogłową,
od faraona i od zamęścia.

Planując ucieczki trasę,
Zdradza plany mimo woli,
Lecz już czuwa miecz karzący..
No i wszystko się pi....doli.

Pojął żołnierz swoją winę,
Zdradził honor i ojczyznę,
Wiec go nie ominie kara,
Mimo ze się dobrze starał.

Prosi jeszcze ojca córka!
By darował jego winy,
Ale zdrada to ogromna,
Faraon nie widzi przyczyny.

Kara straszna chłopa czeka ,
Kat z toporem już nie zwleka,
I wsadzają jego do ściany...
Gdzie ma być zamurowany.

Nagle się z mroku wylania,
Jakaś mu znajoma postać,
To Aida ukochana..!
Postanawia tez z nim zostać.

W uścisku miłosnym trwają,
Gdy kat ostatni kamień klei,
Tak po zdradzie pozostaną,
Bez ratunku i nadziei.

Pointe zatem tu dopowiem,
Moje panie i panowie,

Choćbyś kochał tysiąc kobiet
I otwarcie i z ostrożna,
To zapamiętaj sobie bracie,
Ze….
OJCZYZNY zdradzać nie można !

JAKA ONA BY NIE BYŁA
BIEDNA, SMUTNA CZY RADOSNA
Zawsze jest w narodzie siła !
To dziś pewne, tak jak wiosna!

autor..vin. wiosna 2014

autor

violuchna13

Napisany: 2015-01-25 Dodano: 2015-01-25 12:33:34

Ten wiersz przeczytano 1289 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Społeczeństwo

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie