akt industria

zbudził się wielki marten
w tłumie iskier
kroki żeliwnych stalaktytów
przerwały ciszę

poparzona stal poddaje się dobrowolnie misteriom chrztu
mieni się żółcią i purpurą
stadko kapeluszników dźga halabardami resztki jej załogi

miarowe błyski świadczą o dominacji gromowładnych nad ścianą pancerną

deus ex machina

ciężar staje na baczność przed istotą rozumną poruszaną pędem
szlachetnej cieczy w tunelach krwioobiegu
każdy legitymuje się temperaturą
zaledwie 36.6

namiestnicy miedzi i cynku oddają hołd wielkim architektom – twórcom tego monastyru
wyznaczającym miejsce kultu
stalowym kręgosłupom w płonącym prezbiterium

homo ex machina

z rzadka słychać szczęk zachęcający do buntu
czasem tylko wyłom ołowianej konstrukcji oznajmia nadejście nowej rasy
nieuchronne zwiastowanie końca przetopionego zakonu

autor

Bielan

Napisany: 2007-04-23 Dodano: 2007-04-24 09:24:30

Ten wiersz przeczytano 805 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Biały Klimat Mroczny Tematyka Technologia

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie