Aleja róż
W alei róż się zgubiłam
Niepostrzeżenie całkiem przypadkiem
Wianek z młodych listków uwiłam
Zdobiony jednym białym kwiatkiem
I chociaż stopy mi ranią ciernie
Nie chcę zawrać patrzeć za siebie
Deszcz chłodzi mi skronie
Tu jest tak cicho i tak spokojnie
Na małej dróżce wśród płatków róż
Czeka na mnie szczęście
Jestem już tuż tuż
autor
Didri
Dodano: 2007-05-16 23:12:13
Ten wiersz przeczytano 968 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (1)
aleja róż kolcami usłana rani stopy a kiedy zmęczenie
doskwiera odpoczynek na jej płatkach ......
sugestywny i bardzo pobudzający
wyobraźnie...pozdrawiam..