ALkocholic

Alkochol zabija...

Wychodzi rano...
Powraca pózno...
Patrzy na mnie...
Tępo i próżno...
Przez szkalne oczy...
Zalane chmielem...
Gniewnie spogląda...
Wymierzając cele..
I nagle pięść prawą...
Mocno zaciska...
I wtedy sciana...
Z hukiem rozprysła...
I Krzyk
I gniew
I płacz

Rano powstaje..
Sie nie odzywa..
Ja swoją twarz..
Łzami zakrywam..
Znowu wychodzi...
Wieczorem wraca..
I schemat wczorajszy ...
Wtedy powraca...
Mama prosiła..
Mama błagała..
Telefon jak Sciana...
Sie roztrzaskała..
I krzyk
I gniew
I płacz

Dnia następnego
Wraca znurzony
Chce czułości
Od swojej żony
Lecz ona zal
Czuje do niego
Za woń alkocholu
ZA dnia każdego
I wtedy histroia
Sie znowu powtrzaza
Tym razem córka
Sie rozsypała...
I krzyk
I gniew
I pŁacz

A matka wtedy
Męża swojego
Napadła z nożem
Zabiła jego
Uwiezyć nie chciała
W to co sie stało
Więc serce tej damy
Równiez bić przestało...


I gniew

I krzyk

I płacz

...nie tylko samego alkocholika

autor

kryptonim ONa

Napisany: 2006-10-01 Dodano: 2006-10-01 21:03:01

Ten wiersz przeczytano 637 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie