Alstroemeria
Miłość ,zwycięstwem skroni,
nikt tego inny nie dogoni ...
Tylko my dwoje, pośród nocy
gwiazda srebrnooka, zbuduje przejście...
Przejdziemy leciutko, po płatkach
Wiosny,
zbudujemy dom ,spokojnej przyszłości
bo tu jest radość ,puls serca bicia,
który uświęca radość życia
Czas twój i mój ,to my we dwoje
Dłonie związane - życiem pogody
a gdyby los podrzucił kłodę
przejdziemy zdeterminowani
na odnowę
Podarowałam Ci kwiat, po długiej
przerwie
To one nauczyły nas, jak wierny
jest jej przekaz
Ten kwiat który podarowałam
Tobie żywy w dłonie
Alstroemeria, symbol przejść
cudownym spojrzeniem.
Komentarze (11)
przeczytałam jeszcze raz z przyjemnością, zapomniałam
o uśmiechu:)
Ja uważam, że twój wiersz jest bardziej bezpieczny niż
kwiatuszek, który niestety uczula.
Pięknie napisane.
Tak, to kwiat piękny jak miłość, z podobaniem czytam,
pozdrawiam ciepło.
Piękny wiersz. Bez miłości wszystko traci sens.
Pozdrawiam :)
Pięknie optymistycznie i ciepło...:) pozdrawiam
serdecznie :)
pieknie napisane...
z miłością można wszystko...
pozdrawiam serdecznie:)
Krysiu - piękny wiersz, tylko w zapisie widoczna wada.
Pierwszy, piąty, szósty i siódmy przecinek odrzuciłaś
w bok niepotrzebnie o całą spację. Poprzytulaj w lewo
do wyrazu po którym stoją.
Alstroemeria- to piękny kwiat, jak miłość.
Ładnie, miłość może wszystko.
Pozdrawiam serdecznie :)
Miłość życiu sens nadaje,
to dzięki niej bywa rajem.
Serdecznie pozdrawiam życząc miłego weekendu :)
Miłość jest zwycięstwem ..na niej ciepły dom stoi...