Alzheimer's
ze smutkiem w twoje oczy spoglądam
przebić się chcę przez pustkę spojrzenia
kwiat zasuszony w prześcieradeł stronach
przypomnieniem lata które przeminęło
jeszcze utulę jak dziecko w ramionach
choć nie pamiętasz mojego imienia
spij snem spokojnym kochanie
jutro znów tu do ciebie przyjdę
nie martw się ze nie wiesz kim jestem
serce i dusza we śnie ci podpowie
za ciebie i za mnie będę pamiętać
kim jesteś kochanie dla mnie
Komentarze (28)
Kazap dziękuję za wgląd na stronkę i komentarz.
Pozdrawiam
smutna i bardzo przerażające pełne dramaty Twoje wersy
pozdrawiam
Dorotek, karat dziękuję za komentarze. Pozdrawiam
Straszna, przerażająca choroba, poruszający wiersz.
Choć się w pamięci obraz zaciera,
ważna jest miłość na tu i teraz!
Pozdrawiam!
Halinko dziękuję za komentarz Serdecznosci
Kasztanowiec, dziękuję za odwiedziny i komentarz.
Pozdrawiam
Wzruszajacy wiersz,pozdrawiam serdecznie
Brakuje slow ...poruszajacy wiersz...to straszna
choroba ...goraco pozdrawiam
Kochani, jestem wzruszona waszymi komentarzami. Temat
jest dla mnie trudny bo dotyka mnie osobiście. Dzięki
waszym słowom, czuje,ze nie jestem z tym sama. Jeszcze
raz dziękuję wszystkim za poświęcony czas. Pozdrawiam
cieplo
Przepiękny,smutny wiersz o bezwarunkowej
miłości.Poruszasz najgłębsze zakamarki
duszy.Pozdrawiam ciepło:)
Życiowy,smutkiem podlany wiersz,
a problem trudny i dla chorego i dla rodziny,również:(
Pozdrawiam domeno,
miłego dnia życzę:)
Bardzo poruszyłaś mnie swoim wierszem.To przykra
rozdzierająca serca choroba.Często wymaga silnych
nerwów lecz kochając nie można być
obojętnym.Pozdrawiam serdecznie.
Smutny pelen empatii wiersz pozdrawiam
a choroba nie wybiera
nie wiadomo kogo teraz...
pozdrawiam serdecznie:)