W ambrozyjnych nektarach

Ciszą spojrzeń narysuj
dla mnie, łąki zroszone
powiewem czułych ust i
kosmyk ciemnych włosów,
falujących na wietrze.
Złap za dłoń aksamitu,
czytaj mi bajki pieszczot i
poznaj wonie serca.

Oddechem nocy napoić
dusz stęsknionych żar,
unieść myśli nad szczyt
barw ciepłego lica,
wniknąć w słów omdlenie,
pałać bezdechem miłości i
zanurzyć nasze szczęście
w ambrozyjnych nektarach.

Na zawsze czarem snów
stałeś się w oczach zmrużonych,
szeptem słów najczulszych,
w krainach nieodgadnionych,
bądź dla mnie spokojem i
radością porannych oczu.
Pozostań dla mnie marzeniem,
z dziecięcych lat.

Prabuty; 20.11.2007rok.

autor

Mooona

Dodano: 2007-11-20 21:19:39

Ten wiersz przeczytano 435 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie