ANDron płaskodenny o obrażaniu
/androny/
obrażać się to ludzka rzecz
dość tutaj rzec o głowach
mądrych po szkodzie polskich
/kąpanych w gorących wodach/
dobrze wiem jak to jest
sam kiedy innych kopnę
przypadkiem
udaję - to nie mój but
za co przepraszać
myślę tu
to tylko pryszcz
a dla ofiary wielkie coś
gdy za to ktoś pacnie w nos
ja klnę jak szewc
wygrażam mu
co by nie myślał łajdak jeden
oko za oko
wet za wet
obrażać ludzka rzecz
czas (po)obrażać się
na siebie
Komentarze (7)
Anna Kamieńska
"Przebaczenie to rodzaj wewnętrznego nieba"
Seneka
"Czasem zdrada coś kończy…rozpada się jedność jak
opuszczone szkło. Nie da się poskładać do kupy
zdradzonego szczęścia.Nigdy już nie będzie tak
samo, żal pozostanie na zawsze, jak wbity w
serce nóż a wspomnienia powrócą przy każdej
sprzeczce.Dlatego trzeba wybaczyć i odejść… na
zawsze. "
Fajne. Miłego dnia.
Podoba mi się.
Dobry przekaz:))
przewrotnie, rzadko stosowany kodeks wobec siebie i
dlatego tym większe brawa dla wierszyka:)
oko za oko
wet za wet
obrażać ludzka rzecz
czas (po)obrażać się
na siebie
wybaczajmy sobie a obrazić się czasem to nie jest nic
zdrożnego fajny wiersz refleksyjny pozdrawiam:)