O Ani

Szesnaście lat to chyba niewiele
Aby stracić radość z bycia,
Za wcześnie by wspominać w kościele
Fałszywą treść Twojego życia.

Nie chciała żyć jak inni ludzie
Świat nie był tym, czego pragnęła,
Straszne jej było życie w trudzie
Dlatego właśnie po to sięgnęła...

Nie miała nikogo przy swoim boku
Rodzice mieli swoje własne sprawy,
Żyła... bo trzeba. Od roku, do roku...
Nie, to nie była wina żadnej trawy.

Nawet słońce co wysoko
Wznosi się do nieba,
I obłoków anielskie oko
Nie pomogły jak żyć trzeba.

Wiersze, książki, jej świat mały
Utworzony w smutnej duszy,
Myśli, które wiecznie trwały
Nie przeżyły życia suszy.

Jej świat szary, stał się czarny
W niczym sensu nie widziała,
Los dziewczyny stał się marny
Chyba tylko umrzeć chciała.

Nie widziała nawet kiedy
Sznur znalazła na swym strychu,
I chcąc zwiać od serca biedy
Powiesiła się po cichu...

List był krótki, bo i kogo
Obchodziło życie Ani,
Teraz wiedź ją inna drogo
Do niebiańskiej gdzieś przystani.

Teraz Ania patrzy z góry
I jej lepiej tam u Boga,
Opuściła świata mury
Bo ją zmogła ludzka trwoga...

autor

iskierka_nadziei

Napisany: 2005-09-24 Dodano: 2005-09-25 12:59:19

Ten wiersz przeczytano 2686 razy

Oddanych głosów: 17

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie