Ania, wdzięczność i koniec życia
Przy stole świątecznym
smutne spojrzenie.
Alert pożegnawczy.
Ostatnie półrocze życia.
Lato utopione w morzu łez.
Nostalgia gęsto się ściele.
Pamięć trwa- niezmiennie.
W tle kwiaty i bujna zieleń
Dałeś mi tyle uśmiechu,
jakąś tam część charakteru.
I odrobinę cesarskości.
A to potrafi niewielu...
Komentarze (10)
Temat śmierci ciężki dla serce.
ogólnie fajny
cesarskości (?)
Proszę rozwiń trochę, uzasadnij te słowo.
Narzuca się ciut wyświechtane "oddechu"
Wierszowe epitafium dla najbliższej osoby.
Życzę zdrowia w tym i wielu dalszych latach.
Bardzo smutny ale ładny wiersz, który skłania do
refleksji...
pozdrawiam cieplutko:)
Ładnie i smutno...
Pozdrawiam serdecznie.
Bardzo ładna, mimo smutku refleksja...
Ostatnia wigilia z ojcem (tak odbieram). Miłej
soboty:)
piękny choć smutny wiersz o wspomnieniach i tęsknocie.
Pamięć i tęsknota zawsze trwa.
I nigdy nie minie.
Zginie wraz z nami.
Podoba mi się wiersz.