Aniele..

Zaczęło się skromnie, nawet niewinnie
Spotkaliśmy się raz, może dwa, później więcej..
Teraz za Tobą tęsknię.

Oczy dłońmi zakrywam,
a pod nimi płacz ukrywam.
Hamuję łzy, lecz nie wychodzi mi..

Myśli o Tobie wciąż mnie gryzą,
a wspomnienia przed oczyma jak telewizor..

Byłeś fantazją, później spełnieniem..
To się skończyło, znów jesteś marzeniem.

Dusza ważna, ciało ważniejsze..

Nie tak miało być!
Nie chciałam wszystkich gwiazd co świecą na niebie.
Me pragnienia skromniejsze..
Chciałam tylko ciepła od Ciebie.

Co jest grane? Jak to jest?
Człowiek prawie nieznany najwazniejszy, tak ukochany..

Amor figla spłatał mi, znów z mych oczu płyną łzy..

Bądź opoką, murem przed złem!
Aniele mój, bądź prosze tu..
Zjaw się w potrzebie, nieważne w radości, czy gniewie.

Weź mnie w ramiona, daj schronienie
i wymarz co złe..
Bezpieczeństwa, ale i szaleństwa daj!
Pod skrzydło weź mnie i nie zjawiaj się już tylko we śnie..

Oto błagam Cię!!

Przyjemności przeminą, to cierpienie nadaje życiu sens..

autor

Beznadziejna

Napisany: 2006-01-19 Dodano: 2006-01-20 13:25:22

Ten wiersz przeczytano 794 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie