ANIELSKI RAJ
Piotr Reguła
„ANIELSKI RAJ"
Idzie anioł idzie droga
Jego skrzydła związane ludzka trwoga
Zwykli ludzie mu nie pomogą
Ludzie pomóc mu nie mogą
Po skrzydłach cieknie mu krew
Na jego twarzy i w oczach rysuje się
gniew
Ciało skrępowane
Oblicze zamazane
Pustka w sercu jego
Tak jak pustka umysłu mego
Lecz jedno co go cieszy
To do czego tak spieszy
Te niebo to raj
Prosi on- Ty tez tam gnaj
Nie patrz wstecz
Złym myślą powiedz precz
Bądź i trwaj
Tutaj na ziemi dzięki tobie tez jest raj
4 września 2005
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.