Anioł
W pamięci umarłej jednostronnie miłości. Do E.S.
Nie ma prawdziwej miłości,
jest za to ból i cierpienie,
jest też nienawiść.
I jest człowiek, zwykle jeden.
Jeden człowiek.
Który to wszystko musi odczuwać.
Musi cierpieć, by bawić mogła się ona.
Gdy ona odnosi korzyści,
on gnije.
Płaci wysoką cenę,
nie ma życia
Ona się śmieje,
Ona się cieszy,
Ona po prostu fajnie żyje.
Kosztem innego człowieka.
Kosztem jego serca.
Ludzie mówią o niej
Anioł
A on?
A on też mówi,
Anioł.
Skrzydła ma białe,
ale pióra czarne.
Komentarze (5)
Nie tylko takie kobiety są na świecie :) pozdrawiam
Dziękuję bardzo za komentarze... ;)
Aut - Faktycznie... zauważyłem taki fakt, że teraz kto
bogatszy to na niego lecą... cóż... taki świat.
Bardzo fajny wiersz:) plusik:*
podoba mi sie twoj wiersz i taekspresja na koniec
skrzydla bial ale or czarne to jaky maska zaslaniajaca
zlo ktore w niej siedzi super pozdrawim:)
Zanim Ci głowę omota jakaś perfidna kieca, wiedz, że
wybór bogatszego, to przypadłość kobieca.