Anioł

Dla tych co z aniołami w górach tańczą dla przyjaciół z gór.

Anioł

Tańcząc w objęciach anioła
delikatnie czując jego każdy zamysł
melodia płynąca z jego ust
jak słodki balsam na ranę wylany


I cisza, błoga cisza
Ja i anioł pośród gwiazd
wznosząc się delikatnie nad ziemią
marzenia nieosiągalne teraz jak rzeczywistość

I wieczność jest tak niedaleka
i jakże szybko zbliża się
A anioł spokojny wyrozumiały
Zabiera pomału....

Już martwe me ciało leży gdzieś
i sine wargi stają się
A ja tak blisko tak blisko z aniołem
ciągle tańcząc unoszę się

Aniele mój! Wołam tak
ty stałeś przy mnie na dole tam
to weź mnie teraz do ojczyzny swej

i nie opuszczaj nigdy mnie
tak bardzo chciałbym żyć
żyć z Tobą Aniele i z Tobą być
Bezpiecznie schowany

Lecz Wielki i Potężny Ten,

co Alfą i Omegą jest
On władcą śmierci i otchłań bram
Rozkazał WRÓĆ!!!

I pozostało tylko mi
słów modlitw jeden ton
Aniele słuchaj i mnie strzeż
do niebios prowadź wrót


VANITAS VANITATUM ET OMNIA VANITAS

palące płomienie mej duszy nie pozwalają odpocząć

autor

Habemus

Napisany: 2006-01-18 Dodano: 2006-04-07 00:16:00

Ten wiersz przeczytano 882 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Wolny Klimat Optymistyczny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie