Anioł...

**********************************

Spacerując po ścieżce życia,
spotkałam anioła samotności..
Nie miał mi nic do ukrycia..
i opowiedział o życia potędze... o miłości..
Choć twarz jego
zmarszczkami wyorana
a pióra coraz częściej
w złotą skórą kłują...
On okleja skrzydła woskiem.
wierząc, że jeszcze poszybują...
Mówię „Wysłuchaj mych modlitw Bezpański Aniele,
wysłuchaj śpiewu duszy-
a z twarzy wysusz łzy__ już ich za wiele...”
On ironicznie się uśmiechając
pisze na ziemi przekleństwa
spuszcza wzrok na swoje krwawe stopy i mówi :
„ Nie Ciebie jedną Bóg wypieprzył ze swego królestwa”

**********************************

autor

Anioł_samotności

Dodano: 2005-05-09 19:54:34

Ten wiersz przeczytano 685 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Fantastyka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie