Anioł
Anioł wzlatujący w niebo
Z duszą od ciała oderwaną
A na ziemi ludzie w żałobie
Za trumną wolno podążają
Dusza w świecie zmarłych
Chociaż widzi smutek bliskich
Szczęściem przepełniona jest
Że przez granicę wieczności przeszła
autor
xXxPallinxXx
Dodano: 2009-06-22 13:02:13
Ten wiersz przeczytano 1164 razy
Oddanych głosów: 18
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (16)
dobry,ładnie opisana śmierć,pozdrawiam.
choć wiemy że kochana dusza właśnie wchodzi do raju i
tak ją opłakujemy chcielibyśmy żeby wróciła. Tacy z
nas egoiści ! a czy nie możemy zrozumieć że jej tam
lepiej że tu się męczyła że właśnie poznała jakim
uczuciem jest prawdziwe szczęście? możemy. lecz życie
uczy nas kochać i tęsknić za tymi których tracimy.
szczególnie za najbliższymi, których opłakujemy
latami...pozdrawiam.
aj "Zegarmistrza światła"Woźniaka właśnie słuchałem
Na ziemi smutek, a tam szczęście.
piękny wiersz! choć nikt z nas śmierci nie uniknie to
i tak boli utrata...pozdrawiam serdecznie;)
śmierć -brama która oddziela nas od życia
wiecznego-ładny wiersz-pozdrawiam
Końcówka mi zgrzyta pomyśl nad tym +pozdrawiam
to prawda śmierć jest tylko przejściem na drugą
strone.....tam duszy anielskiej lepiej ...a tu sie
płacze...ale to juz tak zawsze będzie...pozdrawiam
dobrze że z aniołem możemy przejść przez ten próg
wieczności...
Myślę, że śmierć nigdy nie jest obojętna.Zresztą w
wierszu wyczuwa się melancholię.+
lżej odchodzić tam i Aniołem wraca dla bliskich Piękna
wizja Bardzo zgrabny logiczny wiersz Podoba mi się:)
Absurd życia po śmierci... Smutek, bo smucą się
bliscy. Radość, bo jest się wolnym od problemów.
Ładnie o śmierci... Każdy ma swojego Anioła, który z
czasem staje się Aniołem Stróżem
Nie przekomarzaj się z wiecznością, ale z miłością.
Takie życie po życiu,każdy z Nas ma swojego
Anioła...ładnie napisane pozdrawiam ciepło :)
ładnie...śmierć to wybawienie więc łzy
niepotrzebne...ale i tak płaczemy...pozdrawiam