Anioł

Mój stróżu, rumienisz się jak seledynowy posłaniec gorzystych istot,
brakuje mi Ciebie tak bardzo jak brak wody na pustyni...
Myślami jestem zawsze przy Tobie,
taką nienaganną postawą staram Ci się wynagrodzić ubytki mych uczuć.
Dotykam anioła, którego szept jest krzykiem
a zakurzone obrazy przewracają się jak w kalejdoskopie.
Nie zwracam uwagi na goniące mnie przeznaczenie,
lecz kłaniam się Tobie jak kłaniają mi sie poddani...
Zawracam, nie podążam Twym śladem,
jeszcze brakuję mi odwagi i tej nieskaźitelności,
błękitnego nieba i mitycznego raju.
Widzę, jak oddalasz się z każdym dniem,
w posiadaniu mej słonej kropli goryczy,
dosięgam rękoma tego, co nie jest widzialne dla... Ciebie.

autor

Beloghtar

Dodano: 2007-03-09 21:38:30

Ten wiersz przeczytano 592 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Wolny Klimat Mroczny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie