anioł

zapukał do mych okien
z lekka niepewnoscia ich otwarcia
przeze mnie
nie wierzac w sile swojego powolania
natchniony wewnetrznym glosem
przemowil do mnie

wyczuwajac drobny lek
w swojej wymowie
poczul ogromne zdziwienie
kiedy ja otworzylam siebie
i pozwolilam mu wejsc do mnie

nie mowiac nic
uklonil sie skromnie
nie patrzac na mnie
zawstydzil sie srodze
bo nie myslil o przemianie
o wielkiej odmianie
mojego myslenia w tym swiecie

nie karcac mojego czynienia
nie przypominajac mojego patrzenia
powracając do siebie
usmiechnąl sie szczerze
ulotniając sie w niebie

to dzis to jego zdziwienie
pamietam jak wlasne marzenie

autor

dzika roza

Dodano: 2005-04-12 22:50:59

Ten wiersz przeczytano 582 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie